شبیهسازی سلولهای شبکیه چشم با استفاده از هوش مصنوعی
محققان کالج سلطنتی لندن با استفاده از یک فناوری هوش مصنوعی موسوم به DARC در یک تحقیقات بالینی که با کمک ۱۱۳ داوطلب انجام گرفت، توانستند علایم اولیه یک عارضه متداول موسوم به GA یا نوع پیشرفته دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن را در بخشهایی از چشم داوطلبان شناسایی کنند.
به گزارش پایگاه خبری ساینس، در این تحقیقات از یک فناوری پیشرفته موسوم به Detection of Apoptosis in Retinal Cells (DARC) استفاده شد که با کمک هوش مصنوعی، امکان شبیهسازی بصری سلولهای بیمار و درحال مرگ شبکیه را فراهم میکند. این فناوری به جای تخمین تعداد سلولهای سالم شبکیه، سلولهای بیمار و در حال مرگ را شناسایی کرده و از تعداد این سلولها به عنوان شاخصی برای ارزیابی پیشرفت عارضه GA بهره میبرد.
برای استفاده از این فناوری ابتدا نوعی ماده فلورسنت به بیمار تزریق میشود تا از طریق جریان خون وارد سلولهای شبکیه شده و موجب نوردهی سلولهای تحت استرس و در حال مرگ شود. سپس تعداد این سلولها با استفاده از یک الگوریتم هوش مصنوعی شمارش شده و موقعیت آنها در شبکیه تعیین میشود. به گفته محققان، این آزمایش قابلیت تشخیص پیشرفته گلوکوم را نیز دارد. آب سیاه (گلوکوم) یکی از مهمترین علل نابینایی در سراسر جهان است. بیماری آب سیاه به دلیل اختلال در جریان خون اعصاب بینایی بوجود میآید و با مرور زمان پیشرفت میکند. این عارضه معمولا با افزایش فشار چشم مرتبط است.
عارضه GA یا geographic atrophy نوع پیشرفته دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن است که میتواند منجر به تخریب غیرقابل برگشت و پیش رونده شبکیه چشم و در نتیجه کاهش بینایی و نابینایی شود. دژنراسیون ماکولا یا انحطاط ماکولا (بخشی از شبکیه)، یکی از شایعترین بیماریهای چشمی است که باعث میشود فرد با افزایش سن دید متمرکز خود را از دست بدهد و انجام فعالیت هایی مانند مطالعه و رانندگی غیر ممکن شود.
ماکولا یک ناحیه کوچک در شبکیه است که مسئول بینایی مرکزی محسوب میشود و باعث میشود چشم قادر به دیدن جزییات باشد. تاری تصاویر، مشاهده مناطق تیره و اعوجاج در دید مرکزی مهمترین علایم انحطاط ماکولای مرتبط یا افزایش سن (AMD) محسوب میشوند.
تشخیص زودهنگام، یکی از اقدامات کلیدی برای مقابله با این عارضه است، اما به گفته محققان این عارضه معمولا در مراحل پیشرفته تشخیص داده میشود و تا کنون راهکار مناسبی برای تشخیص زودهنگام آن در دسترس نبوده است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Progress in Retinal Eye Research منتشر شده است