فضای متاورس و آیندهی ناشناخته یک دنیای موازی
امکان خرید زمین مجازی در فضای متاورس برای ساخت خانه وجود دارد. اما درهرصورت باید دلارهای واقعی را برای ورود به این دنیای مجازی خرج کنید.
فضای متاورس و آیندهی ناشناخته یک دنیای موازی
فضای متاورس در دنیای واقعی وجود خارجی ندارد؛ اما بااینحال همه در مورد آن صحبت میکنند. این آرمانشهر و الدورادو جدید بهتدریج در حال ساخت است و غولهای دنیای وب و تکنولوژی میلیاردها دلار سرمایهگذاری میکنند تا اولین کسانی باشند که پایهها و قوانین آن را ایجاد میکنند. برای فیسبوک که به متا تغییر نام داده است، بی شک متاورس آیندهی اصلی دنیای اینترنت است.
پاسپورت دسترسی و ورود به این دنیای موازی، هدست واقعیت مجازی خواهد بود. این غوطهوری در فضای پیشنهادی، بهراحتی مغز را فریب خواهد داد. متاورس دنیایی پر از وعده و وعید است. میگویند اینجا جایی است که در آیندهای نهچندان دور برای تفریح، کار، استفاده از قابلیتهای موجود و حتی تعامل با عزیزانمان به آن سفر خواهیم کرد.
«متاورس یک فضای باورنکردنی برای نوآوری و خلاقیت خواهد بود. همه حوزههای زندگی ما، از دنیای کار و بیزینسهایی که به آنها مراجعه میکنیم تا جوامع مدنی و تعاملات روزمره، میتوانند دریچهای برای ورود به جهان متاورس داشته باشند. همه اینها میتواند همچون دنیای واقعی، در این دنیای مجازی نیز فضای مخصوص به خود را داشته باشد.»
– نقلقول از جوئل پینو، مدیر آزمایشگاه تحقیقات هوش مصنوعی متا (فیسبوک)
یک ترکیب تکنولوژیکی
با کمی دقت بهسرعت متوجه میشویم که متاورس ترکیبی از چندین فناوری موجود است: واقعیت مجازی، واقعیت افزوده، غوطهوری در دنیای سهبعدی و غیره. در این پلتفرم در حال ساخت، ما به معنای واقعی کلمه در یک تجربه همهجانبه و تعاملی فرو خواهیم رفت. فضای متاورس یکدنیای سرگرمکننده است که در تسخیر آواتارها قرار دارد.
«آنچه که ما ایجاد میکنیم برای همه افراد است، چه خانمها و چه آقایان. کمیت و کیفیت تجارب ایجاد شده در این فضا بر همه جنبههای موردعلاقه افراد تأثیر میگذارد. در همان ابتدای راهاندازی اینترنت، عمدتاً افراد فعال در حوزه رایانه به آن علاقه نشان داده و سپس به یک تکنولوژی عامهپسندتر تبدیل شد.»
– نقلقول از جوئل پینو، مدیر آزمایشگاه تحقیقات هوش مصنوعی متا (فیسبوک)
در این دنیا هیچچیز ثابت نیست. قرار نیست که آواتارها صرفاً تماشاگر باشند، آنها با محیط خود و با دیگران تعامل خواهند داشت.
«این یک تجربه کاملاً جدید است: نهتنها میتوانیم تعامل داشته باشیم، بلکه میتوانیم تجربیات سهبعدی را نیز احساس کنیم و به این صورت با محیط اطراف، دوستان یا همکارانمان تعامل داشته باشیم.»
– نقلقول از مارک پتیت، معاون مدیر اکوسیستم موتورهای غیرواقعی، شرکت بازیهای اپیک گیمز
آواتارها میتوانند محیط و فضای موردعلاقه خود را ایجاد کنند. مثلاً خانه خود را با سلیقه خود تزئین کرده و یا یک اثر هنری را به دیوار خود بچسبانند. آنها حتی میتوانند یک میز مجازی بخرند که طرح آن توسط یک هنرمند واقعی ساخته شده است. خلاصه هر آواتار میتواند با کمک روش و سلیقه خودش، به خانه مجازیاش جان بدهد.
بازیها و سودآوری
اما یکی از وعدههای اصلی متاورس سرگرمی است. شاید این را فراموش کنیم، اما باید هیولای صنعت بازیهای ویدئویی را همواره در نظر داشته باشیم. حدود سه میلیارد بازیکن در سراسر جهان وجود دارد. آنها را در حال شرکت در یک کنسرت ۳۶۰ درجه همهجانبه تصور کنید، نمایشی که پنج میلیون طرفدار از جمله بهترین دوستان شما را گرد هم میآورد. همه این پنج میلیون آدم میتوانند بهراحتی در ردیف اول قرار بگیرند.
اگر متاورس یک پروژه تکنولوژیکی باشد، در کنار آن یک پروژه تجاری نیز خواهد بود و شرکتها تمایل دارند که از آن سود ببرند.
در نهایت اکثر کالاهای مصرفی در فضای متاورس یافت خواهد شد. ظرف پنج سال، شعبه ۷۰ درصد از برندهای بزرگ در آنجا حضور پیدا خواهند کرد. سپس این امکان وجود خواهد داشت که کفشهای مد روز یا لباسهای دیزاینر موردعلاقهتان را بر تن آواتار خود بپوشانید. در حال حاضر امکان خرید زمین مجازی در فضای متاورس برای ساخت خانه وجود دارد. اما درهرصورت باید دلارهای واقعی را برای ورود به این دنیای مجازی خرج کنید.
«بسیاری از تلاشها در جهت ایجاد تصویری از پروفایل کلی شما خواهد بود. ساخت این پروفایل زمینه را برای ارائه پیشنهادهای آتی و هدفگذاریهای آینده فراهم میکند. با شناخت هر چه بهتر شما، میتوان سنجید که چه زمانی باید مواردی را برای خرید به شما پیشنهاد داد. این بررسیها برای بالابردن تمایل افراد به خرید است.»
– نقلقول از ماود بونفانت، دارای کرسی تحقیقاتی در حوزه دادههای کلان و جوامع گیمرها، دانشگاه کبک در مونترال UQAM
متاورس چیزی فراتر از یک جهان خواهد بود و بهراحتی شما را شگفتزده خواهد کرد.
به لطف لباسهای هوشمند، بهعنوانمثال یک دستکش، بهزودی میتوان بافت اشیای مجازی را نیز درک کرد، انگار که واقعاً لمس شده باشند. حتی درک احساس آغوشی که توسط آواتار دیگری برای شما ایجاد شده است، امکانپذیر خواهد بود.
«بهعنوانمثال، ما سنسورهای لمسی داریم که دارای چندین هزار مینی سنسور در داخل خود هستند و پیکسلهای لمسی به ما ارائه میدهند که این نیز به نوبه خود به ما امکان میدهد تا انواع سطوح را بادقت بسیار عالی احساس کنیم.»
– نقلقول از جوئل پینو، مدیر آزمایشگاه تحقیقات هوش مصنوعی متا (فیسبوک)
هوش مصنوعی
این هوش مصنوعی است که به اشیا و آواتارها ظاهر طبیعی خود را میبخشد.
«جوئل پینو» میگوید: «برای اینکه واقعاً خود را در یک تجربه جدید غرق کنید، باید آن را به روشی قابلاستناد برای حواس خود بازتولید کنید. برای مثال الگوریتم آن باید بتواند شرایط رهگذرانی که در اطراف شما راه میروند را ایجاد کند. آواتار شما باید بتواند با سرعت مناسب با آنها راه برود.»
هوش مصنوعی واقعگرایی را وارد این دنیای مجازی میکند، اما رفتار آواتارهای خاصی که توسط رایانهها تولید میشوند را نیز متحرک میسازد. این ساختهها ممکن است در آینده مشکلساز شوند.
«ما با کمک هوش مصنوعی قادر خواهیم بود تا آواتارهایی داشته باشیم که احساسات ما را شناسایی کرده و رفتار آواتارهایمان را اصلاح میکنند؛ بنابراین بهواسطه این هوش مصنوعی برای دستکاری تصمیمات ما قدرت کافی وجود خواهد داشت.»
– نقلقول از لارنس دیویلر، استاد علوم کامپیوتر کاربردی – هوش مصنوعی، دانشگاه سوربن
فرار از واقعیت
درست یا غلط، برخی از افراد میترسند که این دنیای آینده آنقدر محرک باشد که به پناهگاهی برای فرار از واقعیت تبدیل شود. پروفسور «لارنس دیویلر» معتقد است که مردم نسبت به این خطرات موجود بیاطلاعاند.
وی میگوید که من فکر میکنم یک خطر واقعی وجود دارد که نباید آن را دستکم گرفت. این یک زندگی موازی است. خطر وابستگی و انزوا وجود دارد، همچنین خطر آسیبپذیری روحی و جسمی نیز بیشتر است. غرقشدن در این دنیا ما را در موقعیتی قرار میدهد که دیگر قادر به تشخیص واقعیت فیزیکی از واقعیت مجازی نخواهیم بود.
«مارک پتیت» اما خوشبینتر است: در واقع درست است، اگر ما خود را از واقعیت جدا کنیم تا بهسوی دنیایی بهتر حرکت کنیم، مشکلات بزرگی برای جامعه ایجاد میشود، اما من به این موضوع اعتقادی ندارم. شاید من خیلی خوشبین هستم، اما فکر میکنم که این دنیا برای همه بسیار جذاب و هیجانانگیز خواهد بود.
«لارنس دیویلر» تصریح میکند: «من فکر میکنم که ما در آینده نوآوریهای فوقالعاده مفیدی خواهیم داشت، اما برای مفیدبودن آنها باید با پیشبینی خطرات موجود از خود در برابر آسیبهای آنها محافظت کنیم.»
غرب وحشی مجازی
در حال حاضر، فضای متاورس سرزمینی بدون دستورالعملهای خاص یا مرزبندی است… درست مانند زمانی که اینترنت در حال شکلگیری بود و به همین دلیل «لارنس دیویلر در مورد آن نگران است. شهروندان بهطورکلی، هنگام ورود به این جهانهای مجازی، واقعاً بیدفاع هستند. فکر میکنم با کمبود آموزش در زمینه این موضوعات مواجه هستیم و به همین دلیل است که من تمایل دارم که قوانینی برای دنیای متاورس وضع شود.
«ماود بونفانت» هم نظری مشابه دارد: «شرکتهای خصوصی باید رهبری را بر عهده گرفته و روشهای انجام کارها، مدلهای اقتصادی، و قوانین مربوط به حوزههای مختلف را وضع کنند. رفتن به فضای متاورس مشکلساز نخواهد بود. تنها به چند قاعده و قانون احتیاج خواهد بود.»
در حال حاضر میتوان تجربیات خاصی را امتحان کرد که به گفته چندین متخصص، پیشبینی موفقیتآمیزی از آنچه که از این به بعد اتفاق میافتد، خواهد بود.
آیا در آینده بیش از یک جهان وجود خواهد داشت؟ آیا میتوانیم از دنیایی به دنیای دیگر برویم؟
جهان متاورس در حال ساختهشدن است…
منبع: سایت هدهد به نقل از آیسیآی